การกักเก็บ
(ภาระผูกพันที่จะกักเก็บหรือไม่กักเก็บ)
การกักเก็บ
บริบทด้านกฎระเบียบ
ภาระผูกพันในการจัดเก็บหรือไม่จัดเก็บในการเก็บรักษานั้นอยู่ภายใต้ข้อบังคับสองประการ:
- ประมวลกฎหมายแรงงาน - มาตรา R4412 การป้องกันความเสี่ยงทางเคมีที่ใช้กับผลิตภัณฑ์ที่ติดฉลาก
- ระมวลกฎหมายสิ่งแวดล้อมของ ICPE กฎหมายลงวันที่ 19 กรกฎาคม 1976 ระบุว่า “การจัดเก็บของเหลวใด ๆ ที่มีแนวโน้มว่าจะก่อให้เกิดมลพิษทางน้ำหรือดินจะต้องเกี่ยวข้องกับความสามารถในการกักเก็บ”
ความเสี่ยงต่อมลพิษ
โปรดดูบท มลพิษทางน้ำหรือดิน
ค้นหาตัวทำละลายสำหรับขจัดคราบไขมันโดยไม่ต้องมีข้อกำหนดในการกักเก็บ
โปรดดูบท ค้นหาผู้ผลิตตามการใช้งาน
__________________________________________________
รอยเท้าคาร์บอน
รอยเท้าคาร์บอนภายในกรอบมาตรฐาน ISO 14 000 และ ISO 14 040
โลโก้และเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนโดย ADEME
รอยเท้าคาร์บอนคือการบัญชีของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกตลอดวงจรการผลิตของผลิตภัณฑ์ก่อนที่จะวางตลาด หรือการบัญชีของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งทางตรงและทางอ้อมจากกิจกรรมหรือไซต์งาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งจะต้องคำนึงถึงการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากทรัพยากรมนุษย์หากเก็บเกี่ยว การบด เอสเทอริฟิเคชัน การผลิต การขนส่ง การจัดการของเสีย ต้องใช้ความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ตามมาตรฐาน ISO 14040 การประเมินนี้จัดทำขึ้นตามมาตรฐาน ISO 14064 ที่บังคับใช้อยู่แล้ว
__________________________________________________
แผนการจัดการตัวทำละลาย
แผนการจัดการตัวทำละลาย
บริบทด้านกฎระเบียบ
- แผนการจัดการตัวทำละลาย (PGS) คือความสมดุลของวัสดุอินพุต/เอาต์พุตของตัวทำละลายในการติดตั้ง โดยการติดตั้งเราต้องเข้าใจไซต์งานอุตสาหกรรมนั้น วัตถุประสงค์คือเพื่อประเมินการปล่อยก๊าซทั้งหมด (แบบช่องและกระจาย) หรือการปล่อยก๊าซอินทรีย์สารประกอบระเหย (VOCs) แบบกระจาย เพื่อตรวจสอบการปฏิบัติตามค่าจำกัดการปล่อยก๊าซ
รีเอเจนต์และเชื้อเพลิงไม่รวมอยู่ใน PGS ตัวทำละลายที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงจะถูกนำมาพิจารณาเช่นเดียวกับของเสียทางอุตสาหกรรม
- คำสั่งกระทรวงลงวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 1998, มาตรา 28/1 (คำสั่ง 29 พฤษภาคม 2000, มาตรา3)
“ผู้ปฏิบัติงานในการติดตั้งที่ใช้ตัวทำละลายมากกว่าหนึ่งตันต่อปีจะต้องจัดทำแผนการจัดการตัวทำละลาย (PGS) แผนนี้จัดทำขึ้นสำหรับการตรวจสอบสถานประกอบการที่จำแนกประเภท”
หากการใช้ตัวทำละลายต่อปีในการติดตั้งมากกว่า 30 ตันต่อปี ผู้ปฏิบัติงานจะส่งแผนการจัดการตัวทำละลายไปยังผู้ตรวจสอบสถานประกอบการที่จัดประเภทไว้ทุกปี และแจ้งให้พวกเขาทราบถึงการดำเนินการที่มุ่งลดการใช้ตัวทำละลาย
__________________________________________________
ปริมาณ VOC (สารอินทรีย์ระเหยง่าย)
การลดสารประกอบออร์กาโนระเหย (VOCs)
บริบทด้านกฎระเบียบ
กฎระเบียบของฝรั่งเศสที่เกี่ยวข้องกับการลดการปล่อย VOC ปัจจุบันอยู่ภายใต้กรอบของข้อบังคับ ICPE ลงวันที่ 1 มิถุนายน 2015 seveso III . สถานประกอบการอุตสาหกรรมที่อยู่ในขอบเขตของระบบการตั้งชื่อ 4330 จะต้องจัดทำ PGS (แผนการจัดการตัวทำละลาย) เพื่อลดการปล่อยสารอินทรีย์ระเหยง่าย ( VOC)
ดังนั้นจึงเกี่ยวข้องกับบริษัทอุตสาหกรรมใด ๆ ที่เก็บหรือใช้ตัวทำละลายไวไฟมากกว่า 1 ตัน
คำจำกัดความของสารอินทรีย์ระเหยง่าย
สารประกอบที่สามารถพบได้ในรูปของก๊าซในชั้นบรรยากาศ ส่งผลโดยตรงหรือโดยอ้อมต่อสัตว์หรือธรรมชาติ
มีเทนไม่ถือเป็น VOC เนื่องจากไม่มีผลกระทบโดยตรงต่อสุขภาพ คำว่า VOC ควรเป็น NMVOC แทน (non-methane VOC) มีเทนยังคงเป็นก๊าซเรือนกระจก
สารอินทรีย์หรือสารผสมใด ๆ ที่อยู่ในสถานะก๊าซหรือระเหยได้ง่ายภายใต้สภาวะอุณหภูมิและความดันทั่วไป ในระหว่างการใช้งานจึงถือเป็น VOC ดังนั้นตัวทำละลายจึงมีความเกี่ยวข้องเป็นหลักหากมีความดันไอมากกว่า 0.01 Kpa ที่อุณหภูมิ 293 15 K (20°)
หมายเหตุ: ส่วนผสมบิวเทนโพรเพนที่ใช้เป็นสารขับเคลื่อนในละอองลอยถือเป็นสารอินทรีย์ระเหย (VOCs)
ด้วยเหตุผลหลายประการเหล่านี้ กฎระเบียบของฝรั่งเศสจึงกำหนดให้เกณฑ์เชิงปริมาณสำหรับการจัดเก็บและการใช้ตัวทำละลายไวไฟมีความรุนแรงมากขึ้น
(≤ 60°C) หรือละอองลอยโพรเพนบิวเทนในเดือนกรกฎาคม 2015
// ดูบทด้านความปลอดภัยจากอัคคีภัย - ส่วนของเหลวไวไฟ //
__________________________________________________
การย่อยสลายทางชีวภาพ
ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพของตัวทำละลาย สารขจัดคราบมัน ผลิตภัณฑ์ทำความสะอาด ในสภาพแวดล้อมทางอุตสาหกรรม
ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพดังที่ทุกคนทราบกันดีคือความสามารถของสารประกอบหรือผลิตภัณฑ์ที่จะย่อยสลายโดยการกระทำของสิ่งมีชีวิตทางชีวภาพ เช่น แบคทีเรีย เชื้อรา สาหร่าย ในสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวย แสง ระดับความชื้น ออกซิเจน และเวลาที่จำเป็นเพื่อให้ได้สิ่งนี้ การย่อยสลายทางชีวภาพ
ข้อโต้แย้งทางการค้าที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพ 100% หากไม่สามารถโต้แย้งได้ ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าทำให้เกิดความเข้าใจผิดเนื่องจากไม่ได้บ่งบอกถึงแนวคิดเรื่องเวลาใดๆ
หากกระดาษชำระใช้เวลาย่อยสลาย 2 สัปดาห์ถึง 1 เดือน, แกนแอปเปิ้ล 1 ถึง 5 เดือน, ก้นบุหรี่ 1 ถึง 5 ปี, ถุงพลาสติกธรรมดา 450 ปี ยูเรเนียมจะใช้เวลา 4 .5 พันล้านปี 238.
ดังนั้น % การย่อยสลายทางชีวภาพของผลิตภัณฑ์จึงขึ้นอยู่กับเวลาด้วย
หากมีการกำหนดกฎระเบียบและมาตรฐานอย่างสมบูรณ์สำหรับผลิตภัณฑ์อุปโภคบริโภค ถุงพลาสติก บรรจุภัณฑ์ ผงซักฟอก น้ำยาซักผ้า ฯลฯ ผลิตภัณฑ์สำหรับการใช้งานระดับมืออาชีพ หากเราอยู่ภายในกรอบของตัวทำละลาย จะต้องใช้วิธีการวิเคราะห์และกำหนดลักษณะเฉพาะหลายประการ
ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพ
ก่อตั้งขึ้นตาม CEC L 33 T 82 เดิมที วิธีทดสอบนี้ได้รับการพัฒนาสำหรับน้ำมันหล่อลื่น แต่เป็นตัวบ่งชี้ที่ถูกต้อง ซึ่งซ้อนทับกับผลลัพธ์ที่ได้จากวิธีอื่นในด้านหนึ่ง และสามารถนำไปใช้กับตัวทำละลายได้ สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ใช้เป็นสารขจัดคราบไขมันเสมอไป แต่ยังใช้เป็นสารหล่อลื่นด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการกัดกร่อนด้วยไฟฟ้าในการจมและการตกแต่ง เช่นเดียวกับในการตัด การตอก การตอกโลหะแผ่น เมื่อผู้ปฏิบัติงานใช้ของเหลวที่ระเหย
ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพขั้นปฐมภูมิ กำหนด % การย่อยสลายทางชีวภาพหลังจากผ่านไป 21 วันที่อุณหภูมิ 25°C
ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพ
ก่อตั้งขึ้นตามการทดสอบ OECD 301 A ซึ่งสอดคล้องกับมาตรฐาน ISO 7827
ก่อตั้งขึ้นตาม OECD 310 A
กำหนดการหายตัวไปของ COD ซึ่งเป็น % การย่อยสลายทางชีวภาพหลังจาก 28 วัน
ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพ
ก่อตั้งขึ้นตาม OECD 310 C วิธีการนี้เรียกอีกอย่างว่า MITI TEST ที่ดัดแปลง
กำหนด % การย่อยสลายทางชีวภาพในช่วง 28 วัน แต่ยังรวมถึงเวลาที่ต้องใช้เป็นวันสำหรับการย่อยสลายทางชีวภาพ 100%
ขึ้นอยู่กับวิธีการที่เลือก และในสถานะปัจจุบันของการวิเคราะห์ที่แนะนำโดยองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา OECD ตัวทำละลายที่มี % การย่อยสลายมากกว่า 80% จึงสามารถเข้าเกณฑ์ว่าสามารถย่อยสลายทางชีวภาพ ย่อยสลายทางชีวภาพได้ง่าย หรือย่อยสลายทางชีวภาพทั้งหมดได้
บริบทด้านกฎระเบียบในเรื่องอุตสาหกรรมและมลพิษทางน้ำหรือดินได้รับการกำหนดไว้อย่างดีโดย DREAL หากอนุญาตให้ทำทางลัดได้
"ผู้ก่อมลพิษจะเป็นผู้รับผิดชอบ" หาก DREAL ดำเนินการตรวจสอบในสถานประกอบการที่เป็นความลับ ก็ยังสามารถร้องขอให้ทำการตรวจสอบที่สถานประกอบการใดๆ ก็ได้หลังจากเกิดภัยพิบัติด้วยเช่นกัน
การจัดอันดับ WGK
การจำแนกประเภทนี้ใช้ในประเทศเยอรมนี แต่ความเรียบง่ายนั้นเป็นข้อมูลอ้างอิง
สารทั้งหมดมีการระบุไว้และจำแนกประเภท ผลิตภัณฑ์ที่มีสารนี้ไม่ว่าจะมีปริมาณเท่าใดก็ตาม จะต้องจัดอยู่ในประเภทเดียวกัน
มี 3 ประเภท
WGK ประเภท 1: เป็นอันตรายต่อน้ำเล็กน้อย
WGK ประเภท 2: มีส่วนผสมของอันตราย
WGK ประเภท 3:อันตรายมากสำหรับน้ำ
__________________________________________________
SDS
เอกสารความปลอดภัย)
บริบทด้านกฎระเบียบ
SDS เกี่ยวข้องกับสารเดี่ยวและสารผสมหรือการเตรียมผลิตภัณฑ์เคมีทั้งหมด ดังนั้นจึงผลิตโดยผู้ผลิตหรือผู้จัดจำหน่ายตัวทำละลายและสารขจัดไขมัน และมุ่งเป้าไปที่ผู้ใช้ แพทย์อาชีวอนามัย นายจ้าง ลูกจ้าง เจ้าหน้าที่ป้องกัน สมาชิกของ CHSCT ต้องเป็นไปตามกฎระเบียบ REACH CEE 1927/2006 ลงวันที่ 18 ธันวาคม 2006 และระเบียบข้อบังคับ ATP.10 CLP 2017/776 CE-GHS
SDS ใด ๆ ที่มีวันที่เผยแพร่หรือส่งก่อนวันที่ 1 มิถุนายน 2015 จึงไม่เป็นไปตามข้อบังคับ นอกจากนี้ ต้องมีการจัดการ SDS กล่าวคือ จะต้องสื่อสารการปรับเปลี่ยนกฎระเบียบหรือที่เกี่ยวข้องกับตัวผลิตภัณฑ์แต่ละครั้งให้ผู้ใช้ทราบ
__________________________________________________
ศักยภาพภาวะโลกร้อน (GWP)
ระเบียบ F Gaz
ข้อบังคับ EU 517/2014 du 16/04/2014 ที่เกี่ยวข้องกับก๊าซเรือนกระจกที่มีฟลูออรีน (F-Gas Directive) ห้ามการใช้และปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศของก๊าซที่มีค่าศักยภาพภาวะโลกร้อน GWP มากกว่า 150
การห้ามนี้มีผลใช้บังคับ
COP 22 ตัดสินใจห้ามใช้ HFC ทั้งหมดที่กำลังจะเกิดขึ้น รวมถึง HFC 152 A เรารับประกันว่าละอองลอยของเราที่ไม่มีก๊าซขับเคลื่อนจะมี GWP
__________________________________________________
การสะสมทางชีวภาพ ความเข้มข้นทางชีวภาพ
การสะสมทางชีวภาพของตัวทำละลายขจัดคราบไขมันทางอุตสาหกรรม
การสะสมทางชีวภาพหรือความเข้มข้นทางชีวภาพหมายถึงความสามารถของสิ่งมีชีวิต รวมถึงสัตว์ (สัตว์จำพวกกุ้งกุลาดำ) ในการดูดซับและทำให้สารเคมีบางชนิดเข้มข้นในร่างกายทั้งหมดหรือบางส่วน
ดังนั้นจึงแตกต่างจากการย่อยสลายทางชีวภาพ แต่เป็นปัจจัยที่เอื้อต่อการย่อยสลายทางชีวภาพ ยิ่งการสะสมทางชีวภาพต่ำ การย่อยสลายทางชีวภาพก็จะเร็วขึ้นตามไปด้วย
มาตรฐานASTM E 1688กำหนดการสะสมทางชีวภาพในตะกอน
ในด้านพิษวิทยาเชิงนิเวศน์ การวัดค่า Log KOW (log P) ซึ่งก็คือดัชนีการแบ่งส่วนของนอร์มอลออกทานอล/น้ำ เป็นข้อมูลอ้างอิง
อธิบายถึงแนวโน้มที่โมเลกุลจะสะสมในเยื่อหุ้มชีวภาพของสิ่งมีชีวิต หากสูง ความเสี่ยงของการสะสมทางชีวภาพก็มีนัยสำคัญ
ตัวทำละลายที่มี log KOW น้อยกว่า 3 จะถือว่ามีการสะสมทางชีวภาพต่ำ
การวัดค่า log P ยังใช้เพื่อกำหนดการคงอยู่ของยา รวมถึงยาชาสำหรับมนุษย์ด้วย
__________________________________________________
ศักยภาพในการทำลายโอโซน
(PDO ODP)
ศักยภาพในการสูญเสียโอโซน (ODP) ของตัวทำละลายและสารขจัดไขมันสำหรับการใช้งานระดับมืออาชีพ
ศักยภาพในการทำลายโอโซนของตัวทำละลายหรือก๊าซคือการย่อยสลายที่สารประกอบสร้างความเสียหายให้กับชั้นโอโซนในบรรยากาศชั้นบน
หากอัลเคนที่มีฮาโลเจน เช่น CFC หรือ HCFC บางชนิดถูกห้ามใช้มานานหลายปีแล้ว ตัวทำละลายในการขจัดคราบไขมันยังคงประกอบด้วยเอ็น.โบรโมโพรเพน (n.โพรพิลโบรไมด์-nPB) ที่ใช้บริสุทธิ์ในการขจัดคราบมันด้วยไอ หรือในการผสมในน้ำยาขจัดไขมันแบบเย็น สารประกอบนี้มี PDO 0.027 และดังนั้นจึงไม่ถูกห้าม มาตรฐาน R 11 หรือ CFC 11 PDO = 1
__________________________________________________
มลพิษทางน้ำและดิน
ความเสี่ยงต่อมลภาวะของน้ำและดิน ตัวทำละลายในอุตสาหกรรมและสารขจัดคราบไขมัน
สถานประกอบการทางอุตสาหกรรมทั้งหมดที่จัดเก็บ ใช้ เปลี่ยนรูป หรือแจกจ่ายสารเคมีอันตรายในแง่ของการติดไฟหรือความเป็นพิษนั้นเกี่ยวข้องกัน
มลพิษทางน้ำ (แหล่งน้ำ แหล่งน้ำ เครือข่ายสุขาภิบาล) หรือดินอาจเกิดจากการระบายน้ำโดยสมัครใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของการบุกรุกในพื้นที่ การปล่อยน้ำโดยไม่ได้ตั้งใจ ในกรณีที่มีการรั่วไหล ผลลัพธ์ของความล้มเหลวของอุปกรณ์ a ภัยพิบัติจากไฟไหม้หรือการระเบิด
ในกรณีหลังนี้ อุบัติเหตุประเภทต่างๆ ที่พบบ่อยที่สุดเกิดขึ้นได้:
- ไฟไหม้ ที่มีการปล่อยควันพิษและการแผ่รังสีความร้อน
- ’UVCE Unconfined Vapor Cloud การระเบิดของเมฆไอระเหยไวไฟที่ไม่จำกัด
- BLEVE การระเบิดของไอที่ขยายตัวของของเหลวเดือด ซึ่งโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับการระเบิดของถังตามอุณหภูมิและความดันที่เพิ่มขึ้น
- BOLL OVER ปรากฏการณ์ BOLL OVER ที่อาจเกิดขึ้นได้เมื่อมีชั้นฟิล์มของน้ำอยู่ในถังเก็บไฮโดรคาร์บอนและถูกให้ความร้อนระหว่างการแผ่รังสีความร้อน
- EFFET DOMINO ที่นำไปสู่การสูญเสียอื่น ๆ อย่างน้อยหนึ่งรายการ
มลพิษทางน้ำและดินจึงมีความเป็นไปได้สูงเสมอหลังเกิดภัยพิบัติ หากสถานประกอบการอยู่ภายใต้การประกาศหรือการอนุญาต การตรวจสอบโดย DREAL จะเป็นไปอย่างเป็นระบบ
DREAL จึงถือเป็นตำรวจน้ำ เป็นผู้ค้ำประกันมาตรา L 210 ของประมวลกฎหมายสิ่งแวดล้อม "น้ำเป็นส่วนหนึ่งของมรดกร่วมกันของประเทศ" พระราชกฤษฎีกา 93-743 ลงวันที่ 29 มีนาคม 1993 ได้กำหนดระบบการตั้งชื่อของการปฏิบัติการและกิจกรรมทางอุตสาหกรรมทั้งหมดภายใต้การประกาศหรือการอนุญาต พระราชกฤษฎีกาวันที่ 11 พฤษภาคม 2015 เรียกว่า SEVESO III กำหนดเกณฑ์การประกาศใหม่ไว้ที่ของเหลวไวไฟ 1 ตัน (โปรดดูส่วนด้านความปลอดภัยจากอัคคีภัย)
ในบริบทของการขจัดไขมัน ตัวทำละลาย สารหรือสารเตรียมที่มีเมทัลลอยด์ โลหะหนัก ไฮโดรคาร์บอนบางชนิดที่มีเบนซีนหรืออะโรเมติกส์โพลีไซคลิก ซึ่งมีฮาโลเจน (คลอรีน ฟลูออรีน โบรมีน) ถือเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดในแง่ของความเสี่ยงต่อมลพิษทางน้ำและดิน
เมื่อพูดถึงมลพิษในดิน ไม่ว่าจะมาจากสาเหตุหรือเหตุผลใดก็ตาม กฎระเบียบก็เรียบง่ายและกำหนดไว้บนพื้นฐาน "ผู้ก่อมลพิษจ่าย" อย่างไรก็ตาม แม้ว่าการวิเคราะห์ดินจะได้รับการอำนวยความสะดวกอย่างมากด้วยวิธีการวิเคราะห์ในปัจจุบัน แต่ค่าใช้จ่ายในการชำระล้างการปนเปื้อนในดินอาจมีมหาศาล
มีการดำเนินการเช็ค 30,000 ครั้งเป็นประจำทุกปีในฝรั่งเศส DDT หน่วยงานด้านน้ำ ONEMA แต่ยังรวมถึงภูธรและนายกเทศมนตรี มีหน้าที่รับผิดชอบในการรายงานการละเมิด
__________________________________________________
ขยะอุตสาหกรรม
ภาระผูกพันในการจัดการขยะอุตสาหกรรม
ตัวทำละลายและน้ำยาขจัดคราบมันสำหรับการใช้งานระดับมืออาชีพ
กรอบคำสั่งของกระทรวงสิ่งแวดล้อม 2008/98/EC กำหนดวัตถุประสงค์หลักตลอดจนการจัดลำดับความสำคัญของการดำเนินการในแง่ของขยะอุตสาหกรรม
- การป้องกันของเสีย
- นำกลับมาใช้ใหม่
- การรีไซเคิล
- การประเมินมูลค่า
- การกำจัด (การเผา)
- การจัดการขยะขั้นสุดท้าย
“ผู้ผลิตหรือผู้ถือครองกากอุตสาหกรรมแต่ละรายมีหน้าที่รับผิดชอบตามกฎหมายต่อของเสียของตน และต่อเงื่อนไขในการรวบรวม ขนส่ง กำจัด หรือรีไซเคิล นี่คือหลักการความรับผิดชอบของผู้ผลิตหรือผู้ถือครองซึ่งจะต้องสามารถระบุปลายทางสุดท้ายของของเสียและวิธีการกำจัดของพวกเขาได้
การจำแนกประเภทของเสียอุตสาหกรรมเป็นไปตามระบบการตั้งชื่อ (รหัส 6 หลัก) ซึ่งรวมอยู่ในรหัสสิ่งแวดล้อม R 541-7 ถึง R 541-11 และภาคผนวก R 541-8
ระบบการตั้งชื่อนี้ได้รับการอัปเดตเพื่อให้สอดคล้องกับกฎระเบียบของ CLP และมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1มิถุนายน 2015
กฎระเบียบของ CLP กำหนดประเภทความเป็นอันตรายสำหรับสาร สารปรุงแต่ง และของเสียด้วย ซึ่งขึ้นอยู่กับผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่ประกอบเป็นของเสียนี้ หากผลิตภัณฑ์จัดอยู่ในประเภทอันตราย ของเสียก็จะถูกจัดประเภทในลักษณะเดียวกัน และนำไปสู่ข้อผูกพันในการออก แบบฟอร์ม ติดตามของเสีย BSD จะต้องถูกนำกลับคืนโดยศูนย์ที่ได้รับอนุมัติ
การจำแนกประเภท ICPE ที่เกี่ยวข้องกับขยะอุตสาหกรรมนั้นแตกต่างกัน
มาตรา 4000 ว่าด้วยการจัดเก็บและปริมาณที่จัดเก็บ
มาตรา 3000 ที่เกี่ยวข้องกับของเสีย (มาตรา IED)
มาตรา 2700 เกี่ยวกับกิจกรรม
ของเสียทางอุตสาหกรรมที่เกิดจากการใช้ตัวทำละลาย สารขจัดคราบมัน และสารทำความสะอาดมีการระบุรายการไว้ภายใต้ระบบการตั้งชื่อ
070 101 น้ำยาทำความสะอาดแบบน้ำ
070 103 ตัวทำละลายฮาโลเจน (คลอรีน โบรมีน ฟลูออรีน)
070 104 ตัวทำละลายที่ไม่ใช่ฮาโลเจน
160,504 กล่องอัดแรงดัน (สเปรย์) ที่มีตัวทำละลายหรือสารขจัดคราบมันหรือสารทำความสะอาด
__________________________________________________
ละอองลอยใบพัด
กรณีพิเศษของตัวทำละลายที่บรรจุในละอองลอย
ตู้แรงดัน
ประเด็นด้านสิ่งแวดล้อมของตัวทำละลายที่ใช้เป็นสารขจัดคราบมัน สารทำความสะอาด สารขจัดคราบ สารปนเปื้อน สารทำความสะอาดเบรก โบลเวอร์ที่ใช้และใช้ในสเปรย์ จะต้องคำนึงถึงก๊าซขับเคลื่อนที่บรรจุอยู่ด้วย
ก๊าซเหลวสำหรับละอองลอย
ไอโซบิวเทน
ไอโซบิวเทนยังคงใช้กันอย่างแพร่หลาย โดยมีจุดเดือดที่ -11.7°C นิยมใช้บิวเทนโพรเพน ตัวอย่างเช่น เราไม่พบสเปรย์แก๊สสำหรับเตาแคมปิ้งแบบพกพาอีกต่อไป สเปรย์ Butagaz หลังจากบรรจุในเกาหลีได้หายไปจากร้านค้าของเราแล้ว
บิวเทนโพรเพน
โพรเพนมีจุดเดือดที่ -44°C ดังนั้นจึงมักผสมกับบิวเทนซึ่งมีจุดเดือดอยู่ที่ 0°C
ข้อดี: มีจำหน่าย ราคาไม่แพง (ส่วนผสมของ BP เป็นเพียง LPG กำจัดกลิ่นโดยเฉพาะสำหรับการใช้งานนี้)
ก๊าซสำรองขนาดใหญ่ในละอองลอย ความสามารถในการละลายได้ดีในผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่ แรงดันภายในต่ำเพียง 2.5 บาร์ ทำให้สามารถใช้กล่องขนาด 12 บาร์ได้ในราคาประหยัด
อัตราส่วนผลิตภัณฑ์/ก๊าซขับเคลื่อนที่ต่ำมาก
ข้อเสีย: จุดวาบไฟ -58°C ไวไฟสูงมาก
สร้างสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOC)
การจัดเก็บในปริมาณจำกัด ข้อบังคับ SEVESO 3 ใหม่
ICPE มาตรา 4320/4321
การห้ามจัดเก็บข้อมูลใน GMS หรือ GSB กฎระเบียบใน อนาคตที่จะมาใน PS เฉพาะทาง
เบี้ยประกันที่มีมูลค่าสูงเกินไปเป็นสาเหตุหลักของการสูญเสียจากอัคคีภัย (ส่วนใหญ่เชื่อมโยงกับการจัดการ)
บิวเทนโพรเพนยังนำเสนอความเสี่ยงทางพยาธิวิทยาในระดับพิษวิทยาด้วย การแทรกซึมเข้าไปในร่างกายมีแนวโน้มที่จะทำให้เกิดสารเมตาบอไลต์ที่เป็นพิษต่างๆ แพร่กระจายในอวัยวะของมนุษย์โดยการทำปฏิกิริยากับโปรตีนหรือกรดนิวคลีอิก
CFC/HCFC/HFC
มีการห้ามการผลิตสารซีเอฟซีในปี 1995
การห้ามใช้ HCFC นั้นค่อยเป็นค่อยไปมากขึ้น โดยเริ่มในปี 2007 HCFC บางชนิดที่มี ODP ต่ำ แต่มี GWP สูง
ก๊าซเหล่านี้ถูกแทนที่ด้วย HFC โดยธรรมชาติและส่วนใหญ่คือr HFC 134 Aจุดเดือด -25°C และเหนือสิ่งอื่นใดไม่ติดไฟ
กฎระเบียบของสหภาพยุโรป 517/2014 วันที่ 16 เมษายน 2014 ที่เกี่ยวข้องกับก๊าซเรือนกระจกที่มีฟลูออริเนต (Regulation F.Gas) จะห้ามการปล่อยออกสู่ชั้นบรรยากาศของก๊าซที่มีฟลูออริเนตซึ่งมี GWP มากกว่า 150 ซึ่งเป็นกรณีของ
HFC 134 A.
การห้ามนี้มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2018
เครื่องปรับอากาศแบบสเปรย์จะเปลี่ยนไปใช้ HFC 152 A ซึ่งมี GWP อยู่ที่ 124 ดังนั้นจึงน้อยกว่า 150 แม้ว่า HFC 152 A ไวไฟอย่างยิ่งที่ -50°C แต่จุดเดือดที่ -25°C นั้นเทียบเท่ากับ HFC 134 A, ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้อง "ปรับรูปแบบ" ผลิตภัณฑ์ใหม่
การแก้ปัญหานี้ไม่ควรจะมีอนาคตที่ดี แท้จริงแล้ว ภาคี (197 ประเทศ) ของพิธีสารมอนทรีออล (1987) ซึ่งเพิ่งประชุมกันเมื่อเร็วๆ นี้ในเดือนกรกฎาคม 2016 ที่กรุงเวียนนา จะกำหนดเส้นตายสำหรับการสิ้นสุดสาร HFC ทั้งหมด
COP 22 ตัดสินใจแบนสาร HFC ทั้งหมด รวมถึง HFC 152 A และสารที่อาจก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนทั้งหมด ข้อตกลงนี้ลงนามโดย 197 ประเทศ (GWP ของ HFC สูงกว่า Co2 ถึง 14,000 เท่า) อ้างอิงถึง UNFCCC COP 22
ตัวเลือกล่าสุดซึ่งใช้โดยเครื่องปรับสภาพละอองลอยบางชนิดเพื่อเสนอทางเลือกแทน HFC 134 A par du HFC 152 A จึงไม่ยั่งยืน
HF0
ก๊าซฟลูออริเนตรุ่นที่ 4 ปรากฏขึ้น: ไฮโดรฟลูออโรโอเลฟินส์ภายใต้ชื่อ R 1234 ze ก๊าซเหลวนี้มี 0DP เป็น 0 และ GWP เล็กน้อยสำหรับจุดเดือดคล้ายกับ HFC 134 a (-19°C)
ต้นทุนในปัจจุบันสูงเป็นพิเศษ แต่ควรเปลี่ยนแปลงหากมีการแพร่หลายในฐานะสารทำความเย็นในระบบปรับอากาศ และในโฟมโพลียูรีเทน
DME
ไดเมทิลอีเทอร์หรือเมทอกซีมีเทนถูกยกเลิกโดยผู้บรรจุละอองทางเทคนิค ด้วยจุดเดือดที่ -24°C และจุดวาบไฟที่ -41°C จึงไม่สามารถทดแทนบิวเทนโพรเพนในแง่ของต้นทุนได้ ในทางกลับกัน มีความสามารถในการละลายที่โดดเด่น มีก๊าซสำรองจำนวนมาก และละลายน้ำได้ดีเยี่ยม
Methoximethane (DME) ยังคงใช้กันอย่างแพร่หลายในเครื่องสำอาง: สเปรย์ฉีดผม เจลจัดแต่งทรงผม โฟมโกนหนวด
DME มีมานานแล้ว ละอองลอย Start Pilote ที่รู้จักกันดีมีเพียง DME เท่านั้น
เนื่องจาก DME เป็นไอโซเมอร์ของเอทานอล ชีวมวลปริมาณมากจึงอาจมีจำหน่ายในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า และจะเป็นเชื้อเพลิงขับเคลื่อนจากแหล่งชีวภาพที่น่าสนใจ
ก๊าซอัดสำหรับละอองลอย
CO2
CO2 หรือคาร์บอนไดออกไซด์เป็นก๊าซในอุดมคติที่มาจากแหล่งธรรมชาติ CO2 หรือที่เรียกว่า R 744 ในระบบทำความเย็น เป็นก๊าซในบรรยากาศ จึงมีอยู่ในอากาศ เช่นเดียวกับอาร์กอน ฮีเลียม ออกซิเจน และไนโตรเจน CO2 ยังถูกใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงในการกำหนดศักยภาพภาวะโลกร้อน
(GWP) ของก๊าซอื่นๆ ตัวอย่าง Co2 GWP = 1 - HFC 134a GWP = 1430
CO2 จากการสังเคราะห์ด้วยแสงซึ่งเป็นต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตบนโลกนั้นมีอยู่ในชั้นใต้ดิน ก๊าซอัดที่ไม่ติดไฟ ไม่ระเบิด ไม่ติดไฟ เฉื่อย อาหาร ทางการแพทย์ และแบคทีเรียที่มีข้อบกพร่องนี้มีข้อบกพร่องเพียงข้อเดียวเท่านั้น โดยจะผสมกันได้ไม่ดีในผลิตภัณฑ์บรรจุภัณฑ์ส่วนใหญ่หากมีความหนืดสูง
ในเทคนิคการจ่ายแก๊สแบบดั้งเดิมโดยใช้ Impact Gazing แรงดันที่ต้องการจะสูงเกินไปและทำให้กล่องเสียรูป
ข้อดี: ไม่ติดไฟ, ไม่ระเบิด, ไม่ติดไฟ
สารขับดันที่ได้รับอนุญาตสำหรับการใช้งานในอุตสาหกรรมอาหาร (Co2 ใช้สำหรับการแปรสภาพเป็นแก๊สของน้ำอัดลม เช่นเดียวกับสำหรับ
การป้องกันเฉื่อยและแบคทีเรียของอาหารบรรจุสุญญากาศ)
ข้อเสีย: Co2 เข้ากันไม่ได้ในกรณีที่มีแรงดันน้ำหรือมีน้ำเล็กน้อย
ข้อดีหรือข้อเสีย: ทางเลือกทางการตลาด ก๊าซอัดจะมีเปอร์เซ็นต์น้อยมากในละอองลอย และส่งผลให้มีผลิตภัณฑ์ในปริมาณที่สูงมาก ซึ่งอาจเป็นข้อดีหรือข้อเสียในแง่ของราคาสุดท้าย
ไนโตรเจน โพรทอกไซด์ N2O
ไนตรัสออกไซด์มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในสถานพยาบาล
ใช้เป็นเชื้อเพลิงขับเคลื่อนละอองลอย ซึ่งต่างจาก CO2 ตรงที่ละลายได้บางส่วนในน้ำ ซึ่งทำให้สามารถนำไปใช้ทั่วไปในสูตรที่เป็นน้ำ ครีมชานทิลลี ผงซักฟอก ฯลฯ
ก๊าซที่ไม่ติดไฟ จะออกซิไดซ์ในสถานะบริสุทธิ์ แต่จะไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อมีน้ำ
N2O มี GWP (ศักยภาพในการทำให้โลกร้อน) สูงกว่า Co2 ถึง 298 เท่า แต่ด้วยเปอร์เซ็นต์ที่ต่ำมากของก๊าซอัดที่ใช้ในละอองลอย (2 ถึง 3%) ผลกระทบระยะยาวจึงไม่มีนัยสำคัญ
(โดยเฉพาะหากเปรียบเทียบกับบิวเทนโพรเพนซึ่งมี GWP สูงกว่า CO2 ถึง 300,000 เท่า)
AZOTE N
ไนโตรเจนก็เหมือนกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่มีต้นกำเนิดตามธรรมชาติ เป็นก๊าซในอุดมคติจากมุมมองของสิ่งแวดล้อม
คิดเป็น 78.06% โดยปริมาตรอากาศที่อยู่รอบตัวเรา
ไนโตรเจนยังผลิตโดยการทำให้อากาศกลายเป็นของเหลว
ก๊าซอัด ไม่ติดไฟ และเฉื่อย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีจุดเดือดต่ำมาก -195°C จึงจำเป็นต้องมีการติดตั้งที่เหมาะสมเป็นพิเศษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการจัดหาเครื่องจักรบรรจุภัณฑ์
การใช้ไนโตรเจนเป็นเรื่องปกติในการผลิตซีรีส์ขนาดใหญ่มาก เช่น สำหรับมิสเตอร์ สเปรย์ฉีดผม มันเป็นก๊าซที่สมบูรณ์แบบสำหรับสูตรน้ำที่มีส่วนผสมออกฤทธิ์ในเปอร์เซ็นต์สูง หากบรรจุใน Gazer Shaker