In het verleden werden TRI 111 ethaan en CFK 113 op grote schaal gebruikt voor ontvettingswerkzaamheden in productie en onderhoud; CFK 113 werd gebruikt voor het ontvetten en reinigen van kwetsbare substraten, terwijl T 111 werd gebruikt voor mechanische onderdelen.

Deze 2 stoffen zijn om milieuredenen verboden.

Trichloorethyleen en perchlooretheen zijn beiden ingedeeld als CMR-stoffen, hebben T 111 niet lang kunnen vervangen.

HCFK 141 B is ook verboden om milieuredenen.

Fabrikanten kijken voor oplossingen naar koolwaterstoffen.

Terwijl gehalogeneerde gechloreerde, gebromeerde of gefluoreerde oplosmiddelen onbrandbaar zijn en beschikken over uitstekende ontvettende eigenschappen en een extreem hoge verdampingssnelheid, hebben koolwaterstofoplosmiddelen een verdampingssnelheid die gekoppeld is aan hun vlampunt: hoe korter de vereiste droogtijd, hoe lager het vlampunt, en hoe minder het oplossend vermogen.

Ze kunnen niet in de dampfase worden gebruikt. Ook niet in ultrasoonbakken als het vlampunt lager is dan 80°C. In dit geval kunnen in A3 machines worden gebruikt.

Door de recente herindeling van koolwaterstofoplosmiddelen onder de CLP-regelgeving als schadelijk bij inslikken (H 304) - ook al blijft het risico beperkt tot het drinken of overhevelen ervan (zie paragraaf Regelgeving, rubriek toxicologische aspecten, inslikkingsrisico) - zijn gebruikers op zoek gegaan naar andere oplossingen zonder gevarenpictogram.